Ord over grind

1. Du går fram til mi inste grind
   og eg går og fram til di.
   Innanfor den er kvar av oss einsam
   og det skal vi alltid bli.
   Aldri trenger seg lenger fram,
   var lova som gjaldt oss to.
   Anten vi møttest tidt eller sjeldan
   var møtet tillit og ro.
2. Står du da ikkje ein dag eg kjem
   fell det meg lett å snu
   når eg har stått litt og sett mot huset
   og tenkt på at der bur du.
   Så lenge eg veit du vil koma i blant
   som no over knastrande grus
   og smiler glad når du ser meg stå her
   skal eg ha ein heim i mitt hus,
   ein heim i mitt hus.